ما باید از اشتباهات خود پشیمان شویم و از آنها یاد بگیریم، اما هرگز نباید آنها را با خود به آینده منتقل کنیم.
مونتگومری
در مسیر زندگی، همهی ما بدون استثنا انتخابهای زیادی میکنیم و تصمیماتی میگیریم که بر آیندهی ما تاثیرگذاره و در نهایت تعیین کنندهی شخصیتِ ما و کسی که میخواهیم باشیم، خواهد بود.
ماهیت عمل ” انتخاب کردن” بدین معنیه که شما بر اساس باورهای ذهنی و اطلاعاتی که در اون لحظهی خاص دارید، از بین گزینههایی که دارید یک مورد را انتخاب میکنید و متاسفانه یا خوشبختانه در هر موقعیتی تنها یک انتخاب دارید، بنابراین طبیعه که بعضی مواقع انتخابهایی که میکنیم نتایجی که پیشبینی می کردیم را در پی نداشته باشند، یا بنوعی اشتباه بنظر برسند (هر چند نظر شخصی من اینه که چیزی بنام اشتباه وجود نداره، من اسمش رو تجربه می ذارم) بنابراین میشه اینطور بیان کرد:
همهی ما اشتباه میکنیم و کولهباری از اشتباهات ریز و درشت داریم که باید از آنها درس بگیریم. و بهترین قسمت اشتباه کردن اینه که متوجه اشتباهمان بشیم و بدونیم اشتباه کردیم. اعتراف به اشتباه حتی در خلوت و نزد خودمان، یک دستاورد بسیار بزرگ داره و اون هم اینه که شما از اشتباهتون، درس میگیرید.
یعنی قاعدتا باید اینطور باشه وقتی که کاری انجام دادید یا تصمیمی گرفتید که نتیجهی دلخواهتون رو نداشته، بایستی به این نتیجه برسید.
اما اگر ندانیم و متوجه اشتباهمون نشیم، دچار یک اشتباه دیگه میشیم. نمیدونم منبع این جمله کیه، اما مهم اینه که جملهی جالبی گفته و اون اینه که:
“همه ما اشتباه میکنیم، اما مطمئن باشید آنهایی که میگویند تا حالا اشتباه نکرده اند، دستاورد خاصی هم در زندگی نداشته یا به جای خاصی نرسیدهاند.”
یادگیری مهارت اعتراف به اشتباه، علاوه بر اینکه مسئولیتپذیری ما رو نشون می ده، همچنین میتونه بعنوان مانعی برای اشتباهات بعدی باشه. پس لطفا همین الان به یکی از اشتباهاتی که کردی فکر کن، و سعی کن در اولین فرصت اشتباهت رو بپذیری، نقش خودت رو ببینی و اگر به کسی صدمه زدی، بنوعی جبرانش کنی و مهمتر از همه اینکه درسی که از این اشتباه گرفتی رو فراموش نکنی.
بنابراین اگر مرتکب اشتباهی شده اید و الان ناامید هستید، فراموش نکنید که برای اینکه در زندگی پیشرفت کنید باید از اشتباهات خودتون درس بگیرید. شما باید به این پی ببرید که چرا اشتباه کرده یا شکست خوردهاید و اقدامات اصلاحی در این زمینه را انجام دهید. این همان کاری است که افراد موفق انجام می دهند.
در اپیزود بیست و ششم پادکست من بدون روتوش، با عنوان ” گل سرخ ” ، ماجرای اتفاقی رو تعریف کردم که تو سن نوجوانی برای من و خواهرم اتفاق افتاده بود. اتفاق تلخی که انتخاب من باعث صدمه دیدین خواهر کوچکترم شد، و من سالهای زیادی نمیخواستم با این واقعیت مواجه بشم که تصمیم اشتباه من باعث این اتفاق شد و من در برابر اتفاقی که افتاده مسئولم، هر چند کار زیادی نمیتونستم برای اشتباهی که سالیان قبل مرتکب شدم انجام بدم، اما حداقل تونستم اشتباه خودم رو بپذیرم، و مسئولیتش رو بر عهده بگیرم، بنابراین کاری رو که باید سالیان پیش انجام میدادم، الان انجام دادم و حس راحتی و آسودگی که بعد از این انتخابم ( پذیرفتن مسئولیت تصمیمم) تجربه کردم، باور نکردنی بود.
من خودم رو به خاطر اون اتفاق بخشیدم و بار سنگین اون اشتباه رو که سال ها رو شونههام حمل می کردم، زمین گذاشتم.
پس یادتون باشه، هر اشتباهی که مرتکب می شیم به رشد ما کمک می کنه و آنچه که اکنون هستم نتیجه همهی انتخاب های درست و غلطیه که در تمام این سالها داشتیم.